'De eitwittransitie is eigenlijk net als handenschudden'

Eerlijk? Het voelde die eerste keer wel een beetje raar. Ik heb het natuurlijk over handenschudden. Bij de recente verpakkingsbeurs Empack in Gorinchem en kort daarop tijdens Anuga FoodTec in Keulen bleek al snel dat de meeste standhouders de box, elleboog of het opsteken van de hand weer hebben ‘ingeruild’ voor het ouderwetse handenschudden. Maar drie zoenen op de wang bij een bevriende relatie? Toch nog maar even niet…
 
Ik moest denken aan het (weer normale) handenschudden toen ik een column las van Jasper van Kuijk in de Volkskrant. Zijn titel: ‘Vegafundamentalisme: hoezo vegetarisch? Nee joh, je moet gelijk helemaal vegan gaan’. Daarin beschreef Van Kuijk hoe hij zelf omgaat met de eiwittransitie en vaker voor een vleesvervanger kiest zonder het eten van dierlijke eiwitten te veroordelen. Terwijl veganisten in zijn eigen omgeving direct pleiten voor volledig stoppen met vlees, zuivel en dierlijke producten als hij bij hen meldt dat hij ‘voor de verandering’ een vegetarische schnitzel of zeewierburger heeft gegeten. Alsof een betere wereld niet begint met een eerste stap, maar van ieder van ons een reuzesprong moet worden verlangd.
 
Vegafundamentalisme
Van Kuijk bracht de discussie terug naar de essentie: vegafundamentalisme helpt niet om mensen minder vlees te laten eten. Laat mensen zelf kiezen en stop met (klimaat)drammen. De eiwittransitie in West-Europa is al in volle gang en Nederland loopt hierin voorop. Maar in de opmaat naar meer plantaardige eiwitten moeten nogal wat drempels overwonnen worden. Op het gebied van smaak, kwaliteit en -vooral- moraliteit. Wie vlees eet, is niet fout. Of om in de terminologie van Van Kuijk te blijven: ‘Omarm de vleesvervanger’. Want wie het veganisme vooral door de strot wil duwen, is niet veel beter dan de producent van bepaalde patés waartegen diezelfde vegafundamentalisten ageren. En wie nog steeds gelooft dat het Amazonewoud (uitsluitend) gekapt wordt voor vleesvee in plaats van voor soja, doet er slim aan eens de rapporten van onafhankelijke bronnen te raadplegen. Een betere wereld begint bij jezelf, maar wél op je eigen manier en snelheid. Zolang de allerbeste foodtechnologen van Nederland en België – en dus van de wereld – erkennen er nog onvoldoende in slagen om een grote verscheidenheid aan smaakvolle (plantaardige of hybride) vleesalternatieven te ontwikkelen, is geduld gewenst. We zijn onderweg. Stop dus te beweren dat we er al zijn, want het staat de innovaties die eraan komen alleen maar in de weg.
 
De komende editie van de internationale vakbeurs IFFA bewijst volgens Messe Frankfurt dat de eiwitverwerkende industrie zijn ogen niet sluit voor deze ontwikkelingen. Om u goed voorbereid op pad te sturen, bevat de nieuwste uitgave van vaktijdschrift Meat & Co een uitgebreide special over IFFA 2022, inclusief productontwikkelingen, nieuwe machines en innovatieve oplossingen die toegepast kunnen worden voor vlees én vleesvervangers.
 
Want de eiwittransitie is eigenlijk net als handenschudden. Het voelt misschien een beetje raar, maar als je er eenmaal aan gewend bent, is het eigenlijk niets geks. En doe je het liever niet? Dan volstaat nog steeds een box of elleboog. Maar om nu meteen aan te sturen op drie zoenen op de wang: toch nog maar even niet.
 
Veel leesplezier en mogelijk tot ziens in Frankfurt.

Martijn Schwillens
Hoofdredacteur vaktijdschrift Meat & Co